Solaris

Tapa blanda, 218 páginas

Idioma English

Publicado el 3 de marzo de 2016 por Faber & Faber.

ISBN:
978-0-571-31157-6
¡ISBN copiado!

Ver en OpenLibrary

Ver en Inventaire

(2 reseñas)

When Kris Kelvin arrives at the planet Solaris to study the ocean that covers its surface he is forced to confront a painful, hitherto unconscious memory embodied in the physical likeness of a long-dead lover. Others suffer from the same affliction and speculation rises among scientists that the Solaris ocean may be a massive brain that creates incarnate memories, but its purpose in doing so remains a mystery . . .

Solaris raises a question that has been at the heart of human experience and literature for centuries: can we truly understand the universe around us without first understanding what lies within?

43 ediciones

None

Sirva esta reseña para las dos [b:Sanguijuela|55215502|Sanguijuela (Spanish Edition)|Javier Alemán|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1599081161l/55215502.SY75.jpg|49780807] y esta:

DISCLAIMER: todo lo que sé de Vampiros es de Drácula y Blade, así que se me escapará todo lo referente a la subversión del género.

Vampirismo cutre, trash. Un vampirisimo totalmente despojado de glamour y alteza. Dificilmente podré olvidar nunca como se nos introduce el mecanismo vampírico (porque en este mundo de Javier Alemán uno de los diferenciadores más interesantes es la naturaleza de la 'infección'). Un mecanismo cuya imagen inicial es la de un patético y desesperado intento de un estudiante por desprenderse de unas sabanas sucias y apestosas. Nada épico.

Una immortalidad desagradable, sin poesía ninguna. Hastío, desidia: una vida doblegada a la nueva condición, que aun y con sus 'poderes' (otra 'mecánica' de estos vampiros canarios) viven por y para saciar su necesidad de sangre, a poder ser, de la forma más cómoda …

Ĉu homoj sin rekonas kiam sin vidas tra spegulo?

Interesa libro, kiu instigas nin mediti pri la deziroj kaj la konscio pri siaj celoj de la homaro...aŭ pli precize de iĉaj homoj. Ne estas inaj roloj en tiu romano, nur estas iĉaj memoroj, iĉaj bedaŭroj, iĉaj projekciaĵoj. Inoj nur estas imagoj en iĉaj kliŝaj speguloj. La malhoma planedo ne komprenas homajn rilatojn. Sed la ĉefrolulo mem naive vivas siajn rilatojn, kaj kapablas nur iomete iĝi pli konscia. Estas homoj kiuj rigardas en spegulo kaj ekmiras pri tiu nova mondo, kaj homoj kiuj rekonas tion kiel simpla spegula bildo. Tiuj povas miri la spegulon, kaj eblas kompreni. Ĉu la ĉefrolulo de tiu romano kapablos evolui? Ĉu la leganto identiĝos kun la alveninto ĉu kun la Rato? Legu kaj provu!

Temas

  • Fiction
  • Science fiction