Tapa dura, 275 páginas

Idioma Esperanto

Publicado el 16 de diciembre de 2021 por Bjalistoka Esperanto-Societo.

ISBN:
978-83-962222-0-6
¡ISBN copiado!
Goodreads:
59004370

Ver en Inventaire

(2 reseñas)

Solaris estas la plej fama pola sciencfikcia romano de Stainsław Lem (1921-2006), unuafoje eldonita en 1961, tradukita en pli ol 40 lingvojn. La libro prezentas originalan eksterterulon – la titolan planedon kovras ŝajne inteligenta, kreopova oceano – kaj la penadojn kontakti ĝin; la romano estas ankaŭ satiro pri la scienco vane provanta kompreni la universon, pesimisma vizio pri la homaj soleco kaj malforteco, fine rakonto pri pasema, fatala amo. Ĉi tiu eldono de la mondkonata klasikaĵo estis farita kaj publikigita kadre de la eventoj okazantaj en la Jaro de Stanisław Lem.

43 ediciones

None

Sirva esta reseña para las dos [b:Sanguijuela|55215502|Sanguijuela (Spanish Edition)|Javier Alemán|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1599081161l/55215502.SY75.jpg|49780807] y esta:

DISCLAIMER: todo lo que sé de Vampiros es de Drácula y Blade, así que se me escapará todo lo referente a la subversión del género.

Vampirismo cutre, trash. Un vampirisimo totalmente despojado de glamour y alteza. Dificilmente podré olvidar nunca como se nos introduce el mecanismo vampírico (porque en este mundo de Javier Alemán uno de los diferenciadores más interesantes es la naturaleza de la 'infección'). Un mecanismo cuya imagen inicial es la de un patético y desesperado intento de un estudiante por desprenderse de unas sabanas sucias y apestosas. Nada épico.

Una immortalidad desagradable, sin poesía ninguna. Hastío, desidia: una vida doblegada a la nueva condición, que aun y con sus 'poderes' (otra 'mecánica' de estos vampiros canarios) viven por y para saciar su necesidad de sangre, a poder ser, de la forma más cómoda …

Ĉu homoj sin rekonas kiam sin vidas tra spegulo?

Interesa libro, kiu instigas nin mediti pri la deziroj kaj la konscio pri siaj celoj de la homaro...aŭ pli precize de iĉaj homoj. Ne estas inaj roloj en tiu romano, nur estas iĉaj memoroj, iĉaj bedaŭroj, iĉaj projekciaĵoj. Inoj nur estas imagoj en iĉaj kliŝaj speguloj. La malhoma planedo ne komprenas homajn rilatojn. Sed la ĉefrolulo mem naive vivas siajn rilatojn, kaj kapablas nur iomete iĝi pli konscia. Estas homoj kiuj rigardas en spegulo kaj ekmiras pri tiu nova mondo, kaj homoj kiuj rekonas tion kiel simpla spegula bildo. Tiuj povas miri la spegulon, kaj eblas kompreni. Ĉu la ĉefrolulo de tiu romano kapablos evolui? Ĉu la leganto identiĝos kun la alveninto ĉu kun la Rato? Legu kaj provu!